در گزارش اخیر سازمان زمین شناسی آمده است که گسل شمال تبریز با طولی حدود ۲۵۰ کیلومتر و نرخ لغزش افقی ۷ میلیمتر بر سال جزو پویاترین گسل‌های فلات ایران-ترکیه محسوب می‌شود. این گسل با دقت قابل توجهی از سال ۱۹۷۶ میلادی شناسایی و معرفی شده است.

سازمان زمین‌شناسی و اکتشافات‌معدنی کشور از دو دهه گذشته، مطالعات گسترده و جامعی با هدف شناسایی رخداد زمین‌لرزه‌های کهن و ماقبل تاریخ، در قالب پروژه­‌های دیرینه‌لرزه‌شناسی بر روی گسل شمال تبریز و برخی از گسل‌های مهم آذربایجان آغاز کرده است.

نتیجه مطالعات زمین شناسان حاکی از آن است که شهرک‌هایی مانند باغمیشه، رشدیه، مزرداران، ارم و منطقه حاشیه‌نشین شمال تبریز به شدت در معرض خطر زمین‌لرزه قرار دارند. روند رو به رشد شهرک‌سازی مانند شهرک‌های جدیدالاحداث نصر، شهرک جوانان و شهرک شهید صیاد شیرازی که کاملا منطبق بر اثر سطحی گسل­‌های مهم و حرایم آن هستند، ادامه داشته و مسوولان ذی‌ربط، همچنان در مقابل واقعیت‌های لرزه‌خیزی تبریز مقاومت می‌کنند. علاوه بر این، چندین مجموعه‌ تجاری، فرهنگی، ورزشی و بهداشتی نیز در مراحل ابتدایی ساخت‌وساز با ساختگاه منطبق بر اثر سطحی این گسل قرار دارند. با اینکه در جنوب و جنوب غرب تبریز زمینه بسیار مساعد و حتی کم هزینه‌تری نسبت به مناطق شمالی و شمال غربی تبریز به منظور شهرک‌سازی وجود دارد،‌ اما همچنان شاهد توسعه بسیار خطرناک این شهر به مناطق شمالی‌تر هستیم.

در این گزارش آمده است: نمای سنگی ساختمان‌های شهر تبریز هم بسیار قابل تامل است و با اینکه در مجموع، ساخت‌وسازهای بسیار اصولی‌تر از گذشته در این شهر انجام می‌شود، اما بدترین و وحشتناک‌ترین اتفاقی که در این شهر در حال رخ دادن است، احداث ساختمان‌های با نماهای سنگی است. در برخی از ساختمان‌های بلند مرتبه بیش از ۲۰۰ تُن نمای سنگی به‌کار برده شده است. اگر این ساختمان‌ها در یک زمین‌لرزه بزرگ فرو نریزند و ساکنان آن خسارتی نبینند، به احتمال فراوان، عابرین، خودروها و... از فروریزی ده‌ها تُن سنگ، در امان نخواهند بود. در ضمن راه‌بندان ناشی از فروریزی این سنگ‌ها در کف خیابان‌ها و معابر، عملا باعث توقف آمد و شد خوردوها و افراد خواهد شد.