او در گفت‌وگو با بیرونیت با اشاره به مشکلات تامین ماشین‌آلات حفاری، عنوان کرد: در حال حاضر متأسفانه تمامی معادن با مشکل حفاری و کمبود ماشین‌آلات مواجه‎اند و بخش معدن از این بابت در سختی و رنج است. به‌صورت کلان کشور با مشکل حفاری اکتشافی دست‌وپنجه نرم می‌کند و خیلی از اکتشافات معطل دستگاه حفاری مانده است.

وی افزود: طبق قوانین کشور ورود ماشین‌آلات معدنی ممنوع است و به‌عبارت‌دیگر ورود ماشین‌آلات مشروط است؛ به این صورت که در قبال هر دستگاهی که از داخل خریده می‌شود مجوز خرید یک دستگاه از خارج داده می‌شود. این در حالی است که ماشین‌آلات داخلی عرضه محدودی دارد و توان کشور در ساخت این نوع ابزار پاسخگوی نیاز بخش معدن نیست زیرا میزان موردنیاز با تولید داخل همخوانی ندارد.

دبیر کمیته پیمانکاران معدن خانه معدن ایران در ادامه گفت: در آخرین جلسه‌ای که در اتاق صنعت و معدن برگزار شد؛ هپکو نسبت به فروش محصولاتش ابراز نگرانی کرد و خوشبختانه صندوق توسعه برای اتمام دغدغه‌های این بخش، متقبل شد، تا کل ماشین‌های معدنی هپکو را خریداری کند. صندوق توسعه اعلام کرد که کل محصولات این مجموعه را خریداری می‌کند تا شاید از این طریق واردات ماشین‌آلات آزاد شود.

وی گفت: امید داریم با عملکرد صندوق توسعه در این حوزه، مشکلات و موانع حذف شود و واردات ماشین‌آلات معدنی آزاد شود.

امیریان اشاره کرد: در ورود ماشین‌آلات به کشور دو دسته‌بندی وجود دارد؛ ورود برخی ماشین‌آلات با توجه به شرایطی که در بخشنامه آمده است آزاد است و دسته دوم برخی از ماشین‌آلات هستند که مشروط بر تهیه ماشین‌آلات داخلی وارداتش آزاد می‌شود. سؤال اینجاست که این محدودیت‌ها به چه دلیل است؟ و جوابی که داده‌شده است دربرگیرنده منافع و حمایت از تولیدکننده داخلی است.

وی در ادامه افزود:  در حال حاضر صنایع معدنی حدود 25 هزار دستگاه  نیاز دارد، اما تولید داخلی عددی بسیار کمتر از این رقم است؛  به‌عنوان‌مثال شرکت هپکو ظرفیت ساخت سالانه 50 دستگاه را دارد؛ ازاین‌رو اعداد و ارقام و اختلاف نیاز ما با تولیدات داخلی بسیار بالاست.

امیریان گفت: بنا بر شواهد در حال حاضر نیاز به آزادسازی ورود ماشین‌آلات دغدغه مهمی است و بخش معدن منتظر بخشنامه جدید جهت آزادسازی واردات ماشین‌آلات معدنی است.

وی در خاتمه گفت: کشور به تنهایی نمی‌تواند مدعی برآورده کردن تمامی نیاز بخش معدن در حوزه ماشین‌آلات  باشد،چه بسا که در حوره جهانی نیز تعداد تولیدکنندگان خارجی انگشت‌شمار و محدود است.