در حالی که قیمت نفت و گاز طبیعی در حال ریزش است، بهای زغال‌سنگ به بیشترین سطح قیمتی خود در سه‌ماه گذشته رسید. از طرفی در حالی که تقاضا رو به افزایش است، عرضه نیز کمی کاهش یافته؛ چراکه تولید زغال‌‌‌سنگ در استرالیا به دلیل شرایط جوی و بارندگی با چالش‌هایی مواجه شده است.

با وجود ریزش بهای گاز طبیعی و نفت‌خام، زغال‌‌‌سنگ همچنان در کانال افزایشی قرار دارد. روز گذشته بهای معاملات آتی زغال‌سنگ در آسیا به ۴۰۸دلار به ازای هر تن رسید. بهای این سوخت کثیف از ابتدای ماه نوامبر تاکنون حدود ۳۰‌درصد افزایش داشته است و تنها ۵۰دلار کمتر از سقف تاریخی این ماده در ابتدای سپتامبر است. افزایش تقاضا در آستانه زمستان و سرد شدن هوا به‌‌‌خصوص در اروپا همراه با عرضه کم، علت اصلی این جهش قیمتی است. تقاضا برای اروپا بیش از متوسط سال‌های گذشته است؛ چراکه واهمه از کمبود در ذخایر گاز طبیعی برای تولید برق موجب استقبال از زغال‌‌‌سنگ شده است. از طرفی در پی موج گرما در هند و افزایش فعالیت اقتصادی در این کشور، واردات زغال‌‌‌سنگ افزایش یافته و این امر موجب افزایش التهاب در بازاری که از قبل نیز با مازاد تقاضا مواجه بود، شده است. همچنین رشد تولید زغال‌‌‌سنگ در آستانه زمستان نشان‌دهنده رشد تقاضا در مقایسه با سال‌های گذشته است. در حالی که تقاضا به‌ویژه در اروپا رو به رشد است، عرضه نیز تحت فشار قرار دارد. بارندگی مداوم و وقوع سیل در استرالیا، استخراج زغال‌‌‌سنگ در این منطقه را با مشکل مواجه کرده و تولید شرکت‌های بزرگ این کشور همچون گلنکور، بی‌‌‌اچ‌‌‌پی و انگلو در مقایسه با ماه‌‌‌های گذشته کمتر شده است. پیش‌بینی می‌شود که صادرات زغال‌سنگ حرارتی با ۱۳میلیون تن کاهش نسبت به سال گذشته به ۱۸۳میلیون تن تا انتهای سال‌جاری برسد.

ریسک‌‌‌های اعتباری؛ مشکل اصلی شرکت‌های زغال‌سنگ
زغال‌‌‌سنگ کثیف‌ترین سوخت فسیلی و بیشترین عامل منتشرکننده گازهای گلخانه‌ای است. افزایش مصرف این سوخت در سال میلادی جاری به ‌‌‌دلیل جایگزینی با سایر حامل‌‌‌های انرژی فسیلی نیز سبب شده است تا دستیابی به هدف تولید کربن‌صفر دشوار‌تر از قبل به‌‌‌نظر می‌‌‌رسد. حال تحلیلگران معتقدند ریسک‌های اعتباری زیست‌محیطی این صنعت بسیار افزایش یافته است.
گزارش‌‌‌ها حاکی از آن است که ریسک‌های اعتباری شرکت‌های استخراج زغال‌‌‌سنگ به‌‌‌صورت مداوم در حال افزایش است. به گزارش ‌‌‌تحلیلگران مودی‌‌‌آنالیز، درحال حاضر بدهی این شرکت‌ها حدود دوبرابر زمانی است است که معاهده پاریس در سال ۲۰۱۷ تصویب شد. در این گزارش اعلام شده است که ۱۶صنعت دارای ریسک اعتباری زیست‌محیطی بسیار بالا یا بالا هستند. در واقع میزان بدهی رتبه‌‌‌ای آنها حدود ۳/ ۴تریلیون دلار است که نسبت به انتهای سال ۲۰۵ حدود ۲تریلیون دلار افزایش یافته است. سارا واناپاوان، تحلیلگر ارشد و نویسنده اصلی گزارش، معتقد است که ادامه این روند صعودی تا حد زیادی به نحوه تنظیم مقررات زیست‌محیطی، سیاست‌‌‌ها و اقدامات شرکت‌ها بستگی دارد. داده‌‌‌های جمع‌آوری‌شده از سوی بلومبرگ نشان می‌دهد که از آغاز سال ۲۰۱۶، بانک‌ها حدود ۵/ ۴میلیون دلار تامین مالی برای شرکت‌های نفت و زغال‌سنگ ترتیب داده‌‌‌اند. براساس گزارش مودی، شرکت‌هایی که بیشتر در معرض خطرات اعتباری‌اند، شرکت‌هایی هستند که در صنایع زغال‌‌‌سنگ، مواد شیمیایی، معدن، نفت و گاز فعالیت دارند. از نظر تحلیلگران این شرکت، تنها اپراتورهای معادن زغال‌‌‌سنگ و پایانه‌‌‌های زغال‌سنگ تا سال ۲۰۲۰ دارای ریسک‌‌‌های اعتبارای زیست‌محیطی بسیار بالا بودند. خطرات اعتباری رو ‌‌‌به رشد نشانه دیگری از فشارهای عظیم جهانی است که برای مقابله با گرمایش کره‌زمین در حال ایجاد است.
منبع: دنیای اقتصاد